Net voor alle sneeuw smelt

Ik vond nog een sneeuwgedichtje van Jelle Dijkstra. Nu, net voor de sneeuw weg is, vind ik het wel even mooi om dat te delen:

Vlokken, vlokken ... dichte drommen...
diezeg hail de wereld stait;
't Ver geluud gaait gauw verstommen,
Kloagelk soest de wind deur 't raait

't Fiene klink-klank van de sleden
Zingt as zulver deur de loan,
Woar gain woagens sporen reden,
Bomen wit te dreumen stoan.

Deur de stilte loaten ze even
Trillend d'olle stemmen goan:
Fluustern van 't gehaaime leven,
Woar de mensen boeten stoan...