donderdag 27 februari 2014

Familie Bakker en familie Viet

De jonge Berend Viet verlaat Nederland om de dienstplicht te ontlopen. Het is de Eerste Wereldoorlog en hij heeft geen zin in het leger. Hij vertrekt van Beerta naar Amerika. Een paar jaar later komt hij zijn familie halen. Zij achterkleindochter, Mary Bakker, kwam naar Nederland op haar spoor terug.

Eerder op dit blog deed ik al een oproep voor haar en ook in de emailnieuwsbrief besteedde ik aandacht aan haar vraag. Ze wilde graag meer weten van haar familie en verwanten ontmoeten. Hierop reageerde meneer Oldenziel. Bij hem in de flat woonde een mevrouw Francken-Viet, die een nazaat is van een broer van Berend. Zij wilde ons wel ontvangen.

Mary Bakker kwam naar het Cultuurhistorisch Centrum. Ze had in Londen haar nichtje opgepikt en zou samen met haar ook nog een bezoekje brengen aan Duitsland omdat ook daar voorouders hebben gewoond. We stapten in mijn auto en reden naar de flat van meneer Oldenziel en mevrouw Viet. We werden door haar opgewacht in de gang. Ze had koffie en heerlijke koek voor ons klaarstaan.

Meneer Oldenziel had al veel werk gedaan voor Mary: er lag een hele stamboom voor haar klaar. Uit zijn hoofd vertelde hij nog allerlei familieverbanden en -verhalen, die een zoektocht op Internet hem opgeleverd hadden. Mary zat druk aantekeningen te maken en was dolgelukkig met alle informatie. Er waren ook wat foto's van vroeger en er werden nieuwe gemaakt.

Mevrouw Viets mooiste herinnering aan oom ... was zijn terugkeer naar Nederland toen zij twaalf was. Ze zat net op de middelbare school en kreeg daar voor het eerst Engels en Duits. Ze vond het met haar vriendinnen mateloos spannend om met haar oom Engels te praten.

Er volgt een speurtocht door fotoboeken, maar die blijken allemaal van de kant van haar man te zijn. De kinderen hebben kennelijk de Viet-albums meegenomen, denkt ze. Jammer voor Mary, maar ik heb niet de indruk dat ze het echt erg vindt. De informatie die ze nu krijgt helpt haar al heel veel verder. Mevrouw Viet kan haar ook nog vertellen waar het geboortehuis van Berend staat in Beerta. Mary en haar nichtje waren er al gaan kijken, maar hadden niks kunnen vinden. Op hun tocht naar Duitsland zullen ze toch nog een keer gaan kijken. Wie weet sturen ze ons hier nog eens een foto van.

Geen opmerkingen: