Op 30 maart 1894 verhuist het gezin naar Winschoten. Een maand later komt er een zusje, Elsien. Twee jaar later volgt een broertje, Willem Frederik, dat na een jaar overlijdt. Lammert is dan 11 jaar oud. In 1898 krijgen Maiko en Elisabeth een tweede dochter, Trientje. De familie woont dan weer in Oostwold. Een jaar later wordt nog een jongetje geboren dat de naam van het eerder overleden kind krijgt: Willem Frederik. Na vier maanden geleefd te hebben, overlijdt ook dit kind. In hetzelfde jaar vertrekt Lammert uit zijn ouderlijk huis. Hij is dan 14 jaar. Een jaar later overlijdt ook de tweede vrouw van zijn vader, Elisabeth.
Als Lammert na zijn omzwervingen wordt gevonden, is hij 27 jaar oud. Hij verloor zijn moeder toen hij zes was. Al heel snel kwam er een nieuwe 'moeder'. Zij stierf toen hij 15 was en in de tussentijd verloor het gezin twee broertjes. Geboorte- en overlijdensakten zeggen niets over de omstandigheden, maar zijn verhaal doet me denken aan een onderzoek in Veenhuizen dat wordt beschreven in het boek Het Pauperparadijs, waaruit blijkt dat mannen gingen zwerven na een jeugd met veel verliezen en een instabiel thuis. Vooral het verlies van een moeder kwam bij veel zwervers voor. Lammert past goed bij dit verhaal. We weten niet hoe zijn relatie was met zijn stiefmoeder, maar het is mogelijk dat hij twee keer een moederfiguur moest missen.
Lammert komt in het rijkskrankzinnigengesticht in Medemblik terecht, wat we nu waarschijnlijk een psychiatrische inrichting zouden noemen. Daar is hij een paar jaar later overleden. Een treurig verhaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten