Voor de voorbereidingen van de Open Monumentendag bracht ik een bezoek aan de Marktpleinkerk. In de vakantiemaanden zijn de kerk en de toren op woensdag-, donderdag- en vrijdagmiddag open. Vrijwilligers vertellen aan bezoekers over de geschiedenis van de gebouwen. Diezelfde vrijwilligers gaan mij helpen met het Winschoter deel van de Open Monumentendag. Tijdens het eerste gesprek vroeg een van hen mij of ik als eens boven de gewelven was geweest. Nee, dat was ik niet.Het was een hele klim. Omdat het die dag warm was had ik slippers aan en een rok. Dat blijkt niet zo'n handige outfit voor 'monumentklimmen'. En er was nog een obstakel: een dode duif. Toen Alje die had weggehaald, durfde ik wel naar boven.
Het is een indrukwekkend gezicht. Grote gemetselde bollen, met steunmuurtjes en veel balken en trapjes. Op die balken stonden namen, adressen en jaartallen. Mannen die wilden vastleggen dat zij boven de gewelven geweest waren. Het speet me dat ik mijn fotocamera niet bij me had. Dit soort dingen is toch wel heel erg leuk om vast te leggen.
Een week later ging ik opnieuw naar de kerk. Dit keer in broek en stevige schoenen, en met fotocamera. Samen met Koos liep ik dit keer helemaal boven de gewelven langs. We zochten overal naar namen en ik maakte de foto's. Op de terugweg troffen we nog aantekeningen met potlood, waaronder ' LEVE BATO'. De potloodteksten kon ik niet goed op de foto krijgen, maar ik ga zeker nog een derde keer terug om dit teksten vast te leggen. Het zou jammer zijn als dat verloren gaat.
Dit zijn de foto's die ik maakte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten