Een reis langs de kerkgebouwen is een reis langs de geschiedenis van Groningen. De ontwikkeling van het landschap bepaalde waar de kerken kwamen te staan. Het isolement van een noordelijke streek zorgde voor een heel eigen bouwstijl. De klei had zijn eigen opvallende rode kleur, de primitieve steenbaktechniek zorgde voor een kleurschakering in de muren. Wij vinden dat nu mooi, maar de middeleeuwers vonden dat maar niks. Stucwerk en schilderingen werden de oplossing. Zelfs schilderde men de bakstenen weer op het stucwerk.
De kerken zijn het bewijs van handel, bijvoorbeeld in tufsteen. De kerken werden een strijdpunt in de negentiende eeuw. Afbreken of restaureren, dat was de vraag. De kerk stond in het middelpunt van de discussie over het behoud van cultureel erfgoed. En ook de ontwikkelingen in de visie op restaureren zijn op vele plekken terug te vinden in de kerken.
Rijkdom toonde zich op allerlei manieren in de kerk. Angst voor ziekte en plotselinge dood vertaalde zich in muurschilderingen. Uitspraken al rijke stinkers en 'laat Gods water over Gods akker lopen', vinden hun oorsprong in de kerk.
We hebben een boeiend reis gemaakt vanmiddag, langs kerken en door de geschiedenis.