De periode van herdenken komt er weer aan. Half april werd het Oldambt bevrijd door de Polen en de Belgen. Op 16 april staan we op een bijzondere manier stil bij de oorlog. We doen dat in de Vredeskerk. Daarover later meer.
Deze week sprak ik met Henk Strating over de oorlog. Hij hielp ons met foto's en een interview bij het maken van onze docufilm over Winschoten in de oorlog. Hij toonde ons bij de Posttilbrug hoe Winschoten werd aangevallen door de Duitsers, waar de Nederlandse soldaten lagen en hoe de strijd verliep. Het was een strijd van een paar uur, van een man of veertig aan Nederlandse zijde.
De brug was vroeg in de morgen, zo rond een uur of vijf, al opgeblazen. De bewoonster van het hoekhuis bij de Renselkade had de onrust opgemerkt en was komen kijken wat er aan de hand was. Ze reageerde niet op de soldaten die haar probeerden duidelijk te maken dat ze weg moest wezen. De ontploffing was zo heftig, dat alle ramen uit haar huis geblazen werden. En zij stond achter het glas..... Het maakte van haar één van de weinige slachtoffers in Winschoten van de meidagen 1940. Gelukkig is het goed afgelopen. Ze is naar het Lucasziekenhuis gebracht, waar ze de glassplinters hebben weggehaald.
In de middag van de 10e mei, konden de Duitsers Winschoten innemen. De Nederlandse militairen waren vertrokken. Het was niet hun opdracht om Winschoten te verdedigen, maar om de Duitsers te vertragen. Dat was gelukt. Voor Winschoten was de oorlog begonnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten