Ik wist niet wat ik zag! Woensdagavond bracht ik een bezoek aan de Stichting Archeologie en Monument in Emmen. Ik had gevraagd of ik archeologische vondsten mocht lenen voor mijn middag in de Marktpleinkerk op 31 oktober. Daar wil ik 'het verdwenen Winschoten' laten zien. Archeologische vondsten zijn onmisbaar voor dat verhaal.
In een tamelijk normaal gebouw moest ik een trap af. Onderaan de trap was een kluisdeur waar zelfs een archivaris ontzag voor moet hebben. Achter de deur trof ik een betegelde ruimte met een douche, en dan weer zo'n dikke deur. Links aan het einde van de gang was de kantine. Daar werd ik ontvangen met koffie en taart (een van de archeologen was jarig).
Na de koffie kreeg ik een rondleiding door de commandobunker voor Bescherming Bevolking, want daar was ik in terecht gekomen. De SAM is eigenaar van het gebouw en heeft het gelukkig met veel respect behandeld. Alle oude elementen zijn er nog: telefooncellen, de oude keuken, installatie voor beluchting en het telexapparaat inclusief de coderollen. Ik had nog nooit zoiets gezien. In één rondgang is duidelijk hoe serieus de Koude Oorlog gevoeld werd.
En dan de collectie. Dozen en dozen vol scherven, heel veel uit Oudeschans. Ze hebben daar wat kapot gegooid door de jaren heen. Ook daar kreeg ik een uitgebreide uitleg over verschillen in aardewerk uit regio's in Nederland maar ook in Duitsland. Bij één tafel Duitse scherven leek het er even op dat ik twee passende stukken had gevonden. Maar helaas! Kort daarna toonde Ko Lenting hoe het wel moet: hij vond twee passende stukken Italiaans aardewerk. Het moet een mooi stuk geweest zijn.
Tenslotte de keuze voor 31 oktober. Allerlei mooie objecten kwamen voorbij. Ik heb ze zo gekozen dat ze samen een verhaal vertellen van een paar eeuwen. Gelukkig hoef ik dat niet zelf te doen: Ko Lenting zal in de kerk aanwezig zijn om te vertellen over de opgravingen en de vondsten. Uiteindelijk gingen we met 5 dozen vol terug naar Winschoten. Tot de 31e....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten